رزمندگان اسلام در جنگ تحمیلی با شجاعت و ایثار در برابر دشمن بعث ایستادگی کردند و اجازه اشغال ذره ای از خاک میهن را به آنان ندادند و به همین منظور در طول هشت سال دفاع مقدس علمیات های بسیاری را به مرحله اجرا درآوردند و با کسب موفقیت هایی مقتدرانه، توانستند از این نبرد نابرابر سربلند خارج شوند و به پیروزی دست یابند، در نهایت برای نشان دادن حُسن نیت خویش با پذیرش قطعنامه 598 و قبول آتش بس در 27 تیر1367 خورشیدی با اقتدار به این جنگ هشت ساله پایان دادند.
اما اندکی پس از آن، صدام که به هدف های خود در ایران دست نیافته بود با تحریک گروهک منافقان به منظور تهاجم دوباره و با حمایت برخی مستکبران جهان این گروهک را مجهز ساخت تا به مرزهای ایران حمله کند. آنان با راه اندازی عملیاتی که آن را فروغ جاویدان نامیده بودند با وجود شرایط آتش بس میان دو کشور به اقدام نظامی روی آوردند.
بدین ترتیب منافقان با فراخواندن دیگر مخالفان از کشورهای مختلف اروپایی و سازماندهی 15 هزار نیرو، حمله به مرزهای ایران و اشغال شهرهای کرمانشاه، همدان و تهران را در سوم مرداد 1367 خورشیدی از غرب کشور آغاز کردند.
آنان نخست می پنداشتند، به دلیل تمرکز رزمندگان در جبهه های جنوب غرب به راحتی می توانند به اهداف خود دست یابند اما توان نظامی و عمل هوشیارانه سربازان این مرز و بوم، نقشه آنان را پوچ ساخت و ثمره آن چیزی جز رسوایی دشمنان ایران در جهان نبود.
ایستادگی رزمندگان در برابر منافقان به مدت سه روز به طول انجامید و خسارت ها و تلفات فراوانی به بار آورد. در نهایت این گروهک در پنجم مرداد با شکست سنگینی رو به رو شد.
در عملیات مرصاد نزدیک یک هزار 523 تن از افراد منافقان کشته، 2 هزار و 300 تن زخمی شدند و 305 تن به اسارت درآمدند. همچنین از تجهیزات جنگی آنان بیش از 120 دستگاه تانک، 400 دستگاه نفربر، 90 قبضه خمپاره‏انداز 80 میلی‏متری، 150 قبضه خمپاره‏انداز 60 میلی‏متری و 30 قبضه توپ 106 میلی‏متری از میان رفت.
بدین شکل دشمنان این دیار کهن دریافتند که ایرانیان تا آخرین نفس در برابر آنها ایستادگی خواهند کرد و هرگز اجازه نخواهند داد، نظام جمهوری اسلامی به وسیله گروهک منافقان یا هر عامل دیگری به خطر بیافتد.